Żywe Słowo - nr 283/284 (V-VI 2025)

Jeden język miłości

W dniu Pięćdziesiątnicy w Jerozolimie przebywali Żydzi i prozelici z różnych zakątków świata: Partowie, Medowie, Elamici, mieszkańcy Mezopotamii, Judei, Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu, Libii w pobliżu Cyreny, a także przybysze
z Rzymu, Kreteńczycy i Arabowie. Święty Łukasz ułożył tę listę narodów w taki sposób, że zaczynając od wschodu, przechodzimy coraz bardziej na zachód, a miejsca pochodzenia tych ludzi tworzą coraz szersze kręgi. Wszyscy ci ludzie mówią różnymi językami – w sumie jest ich około trzydziestu. Kiedy jednak uświadomimy sobie, że te języki, symbolizujące różnorodność kulturową i brak wspólnej tradycji komunikacji, schodzą na dalszy plan, gdy wszyscy oni zaczynają rozumieć jeden język Ewangelii, staje się jasne, jak wielką mocą, łączącą ponad tradycjami i przynależnościami etnicznymi, jest siła miłości i łaski Ducha Świętego.

---------

Przybądź, Duchu Święty,
ześlij z nieba wzięty
światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
przyjdź, światłości sumień.

O, najmilszy z gości,
słodka serc radości,
słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą,
w skwarze żywą wodą,
w płaczu utulenie.

Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia
cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.

Daj Twoim wierzącym,
w Tobie ufającym,
siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa,
daj wieniec zwycięstwa,
daj szczęście bez miary..

(Sekwencja do Ducha Świętego)