„Jedynym powołaniem egzorcysty jest powołanie do kapłaństwa, a jedynym wydarzeniem naprawdę przemieniającym życie jest spotkanie z Panem” – pisze w książce Zawód egzorcysta. Wyznania ucznia o. Gabriele Amortha ksiądz Cesare Truqui. Ten wspaniały kapłan zaprasza czytelnika za kulisy pracy egzorcysty, odsłaniając istotę walki dobra ze złem, w której każdy z nas, chcąc nie chcąc, uczestniczy.
Potem wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, i by mieli władzę wypędzać złe duchy.
Mk 3, 13-16
Pan Jezus dał księżom moc wypędzania Złego. To jednak nie tylko błogosławieństwo, ale i ogromna odpowiedzialność. Orężem walki ze złem jest modlitwa, ale to tylko jedna z jej funkcji. Dla ks. Cesarego Truquiego modlitwa to narzędzie walki ze złem, ale też rozmowa z Panem Bogiem.
Ksiądz Cesare Truqui to bliski współpracownik słynnego ojca Gabriele Amortha, watykańskiego egzorcysty, wieloletniego wykładowcy w Papieskiej Szkole Wyższej Regina Apostolorum w Rzymie, która wraz z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Egzorcystów organizuje kursy i szkolenia dla egzorcystów z całego świata. W książce pt. „Zawód egzorcysta” autor stara się, opisując także ogromną mądrość swojego mistrza, wytłumaczyć, dlaczego nawet ci, którzy wypędzają Złego, nie powinni zwracać ku niemu oczu, ale zawsze mieć je skierowane na Pana Boga.
W życie księdza egzorcysty mogą wkraść się zwątpienia, a czasem obawa, że nie podoła kolejnemu duchowemu wyzwaniu. Wtedy modlitwa przynosi spokój i ukojenie. Możemy jedynie starać się rozeznać własną rolę w niekończącej się historii walki dobra ze złem. Jak określił to II Sobór Watykański: „Całej historii ludzkości towarzyszy (…) ostra walka przeciwko mocom ciemności, która rozpocząwszy się na początku świata, będzie trwała, jak mówi Pan, aż po dzień ostatni”.
Najniebezpieczniejszymi grzechami, które może popełnić zarówno zwykły człowiek, jak i egzorcysta, są nadmierne interesowanie się i fascynacja Złym oraz próba wejścia z nim w dialog. Dlatego najważniejszym przykazaniem w praktyce duchowej tak jednego, jak i drugego, jest dyscyplina duszy, aby zawsze nakierowanym być na Ojca. Jak mówił ksiądz Gabriele Amorth, którego słowa przywołuje o. Truqui: „serce, które stara się pozostawać we wspólnocie z Jezusem, lepiej pokonuje trudności”. Na każdej mszy świętej powtarzamy słowa modlitwy Ojcze Nasz: „I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego”, które stanowią naszą deklarację wyrzeknięcia się zła i zawierzenia Bogu. Jednak dla o. Amortha postacią szczególną w posłudze egzorcysty była Matka Najświętsza, która szczególną opieką otacza osoby duchowo zniewolone i potrzebujące pomocy. Z tego powodu tak ważne jest praktykowanie modlitwy różańcowej.
Doskonałą książką, która uzupełnia i poszerza kontekst wyznania o. Truquiego, jest tytuł amerykańskiego psychiatry Richarda Gallaghera – Zły duch istnieje naprawdę. Autor dzieli się z czytelnikami doświadczeniem pracy z ofiarami ataków demonicznych. Warto zapoznać się z tą pozycją, aby lepiej poznać sposób działania Złego i zrozumieć, jak bardzo potrzebujemy zwrócić oczy na Pana, którzy przez modlitwę może ochronić i zbawić naszą duszę.